Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Μερικά λεπτά ακόμα...Αντέχεις καρδιά?

Είδα την ομορφιά να περιμένει σε ένα μπαρ, τον καφέ της να σερβιριστεί.
Και περίμενε.... ακόμα και όταν σερβιρίστηκε,περίμενε το ύστερα να ρθει...
Ένιωσα την ευτυχία της να με περιβάλει , ένα χαμόγελο της κατάφερε να κερδίσει ένα δικό μου...
-"θες να πάμε για καφέ στο Βόσπορο?", "εκεί θα βρούμε την δίδυμη αδελφή σου και οι τρείς μαζί,με δύο ναργιλέδες θα απολαύσουμε την στιγμή"
-"την αδερφή μου και μάλιστα δίδυμη?","μάλλον με μπερδεύεις με ..."
-"ναι,την ομορφιά!,"
Κοκκίνισε,τα ροδομάγουλα της ,σπίθες φωτιάς ,τα μόνο εμφανή σημεία καθώς εκείνη προσπαθούσε να κρυφτεί στο ανακάτεμα της κρέμας από γάλα και στην ελαφριά στρώση κανέλας που σκέπαζαν αρμονικά το καπουτσίνο της.
-"πως το κάνεις αυτό?"
-"με πλοίο συνήθως πρωί για να θαυμάσεις το λυκαυγές,το λυκόφως προτρέπει σε ρομαντικό δείπνο μα θαλασσινά απο την περιοχή αυτή!Λοιπόν έρχεσαι?"
-"δουλεύω..."
-"και εγώ,όμως αυτήν την στιγμή δεν σε δουλεύω καθόλου"
-"πως το κάνεις αυτό?"
-"σου είπα με πλοίο (γαμώτο παραγγελία on bar...2 καπουτσίνο,ένας νες γλυκός γάλα,φρέσκα φρούτα) και καλή καρδιά"
-"πρέπει να φύγω,ωραίο ήταν"
-"το ταξίδι ή το καπουτσίνο?"
-"και τα δύο!"
-"μην ψάχνεις άδικα,κερασμένα από το bar"
-"μαα..."
-"την άλλη φορά θα σε αφήσω να πληρώσεις εσύ,σύμφωνοι?"

Το δέρμα της απαλό,ζεστό από την θέρμη του ζεστού καφέ και το άρωμα της κομμένα λάγνα βατόμουρα μιας εποχής,ενόσ χρόνου ,που η ανεμελιά και η ευτυχία διοπτεύει στο απέραντο αζιμούθ.

Πήρα την αφορμή και την έχτισα , πήρα την στιγμή και την έκανα συλλογισμό.

Λίγο ύστερα,ταξιδιάρης στο δικο μου πλοίο,θρονιάστηκα στην θέση που μου αρμόζει και καπετάνιος τώρα πια, ατενίζω στον ορίζοντα την ομορφιά που με πλημμυρίζει μέρες τώρα!

Την ευτυχία που με συντροφεύει καιρό εν έτη 8 , την ίδια ευτυχία που θέλω να χαρίσω απο φόβο ότι τόση πολύ δεν αντέχεται.

Βρέχει εδώ μα όχι εκεί,εκεί έχει ήλιο και ότι ταξιδεύω είναι χρυσό και ηλιόλουστο!

Περπατάω τώρα πάνω σε αυτό το πλοίο,το δέρμα μου αισθάνεται το αλμυρό και τα δάχτυλα μου σκοντάφτουν πάνω στους κόκκους αλατιού που είναι κολλημένοι με το ρέλι που αγγίζω.

Περπατάω....να φτάσω πλώρη!

Και κάπου εκεί κάθομαι και κοιτώ , την θάλασσα και τον εραστή της ουρανό, από την πλώρη τώρα πια , και η ένωση τους ,αυτή η υπέροχη γραμμή ,εκείνο το μοβ ανάμεσα στο μπλε και το γαλάζιο με κάνει να τρέμω και να ριγώ.

Τίποτα δεν μπορεί να με φέρει πίσω τώρα πια...Ούτε εδώ,ούτε εκεί,ούτε πουθενά!
Μόνο μπροστά σε πέλαγα ευτυχίας!

Η ευτυχία είναι υπέρτατη, βουλιάζω και πνίγομαι σε αυτή την παλίρροια που με θέλει ναυαγό,με ένα χαμόγελο τόσο ειλικρινές ,τόσο όμορφο,αγνό και ολότελα δικό μου από αβαθή καρδίας , θέλω να μείνω εκεί,μου αρέσει εδώ!

Ανοίγω τα χέρια και με σπασμωδικές κινήσεις αγκαλιάζω το υπέροχο άπειρο,όλα όσα κρύβονται εκεί και όλα όσα θα ήθελα να γνωρίσω και ίσως να μην προλάβω να δω!

Μια αέναη παράκληση σε όλα όσα τώρα πια φαντάζουν μυστικά και ανεξερεύνητα μα που όμως θα τα ζήσω!

Ονειροβάτης για άλλη μια φορά μα αυτήν την φορά είναι η ευτυχία της ζωής μου που ονειροβατεί και πλέκει όνειρα και εγώ ,απλά ένας ευτυχισμένος άνθρωπος μπλεγμένος θελητά στον ιστό της!

Οι σκέψεις μου αδηφάγα δελφίνια προσπαθούν να δεχτούν την ευτυχία του ύστερα και οι αναμνήσεις μου μια άκακη φάλαινα τώρα πια,χορτασμένη και παιχνιδιάρα...

Μυρίζει ο τόπος παιδιά!!!! ,μυριζει ο καιρός ,μυρίζει το απόγευμα,όλα έχουν μυρωδιά,που όμοια της δεν υπάρχει...


Μερικά λεπτά ακόμα ! Αντέχεις καρδιά ?
Μερικά λεπτά ακόμα καρδία! Μπορείς να αντέξεις την ευτυχία?
Μερικά λεπτά ακόμα καρδιά! Χτύπα γοργά , Χτύπα ξανά!

Η επόμενη Μέρα ξημερώνει Ουρανό που ανατέλει Ευτυχία!

9 σχόλια:

  1. Ωραίο, ευαίσθητο τρυφερό.
    Για την καρδιά μη φοβάσαι. Αντέχει πάντα στο ωραίο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς ήρθες Stiliano!
    Δεν φοβάμαι για την καρδιά,για την καρδιά φοβάμαι.
    Ισως με τον μαγικό φακό σου να ξεγυμνώσεις ότι θέλησα να πω!
    Αμέτρητες ευχές και άλλη μια στο νέο σου ξεκίνημα,η οnline πέννα σου να μας χαρίζει εικόνες,σε αυτό το κόσμο γεμάτο τρύπες,στην δική μας υπόγεια στοά,θέλουμε εικόνες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενας ωκεανος απο ονειρα!Με ηλιαχτιδες που ξεπροβαλλουν απο τον ουρανο.Πιασε μια κ ανεβα.Κοιτα τι εχανες οσο ησουν στην στερια κ αφηνες το κυμα να σβηνει τα χναρια σου απο την αμμο!Ψαρεψε ονειρα καπετανιε! Ασε την αλμυρα να σου κλεισει τις πληγες κ την θαλασσα να σε νανουριζει στην υγρη αγκαλια της. Ξυπνα κυνηγος ευτυχισμενων στιγμων,η ευτυχια ειναι στιγμες,οχι κατασταση. Δεξου οτι ερθει,τα κυματα σε πανε πανω κ μακρια ή σε κρατανε μεσα τους, σε ανακατευουν κ σε χτυπανε στα βραχια.Οτι κ αν γινει εχε το βλεμμα σου στο φαρο,την ψυχη σου. Ονειροβατη,σε ευχαριστω για τα λογια σου κ χαιρομαι που αφησες τα δικα μου να σε αγγιξουν.Δεν εχω blog,μαλλον ακομα θα με βρισκεις κ θα σε βρισκω εδω (γι'αυτο,κρατα τον φαρο αναμμενο.).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφη η γραφή σου...τα λόγια σου
    μελαγχολία φεγγαριού θυμίζουν...
    με ιώδιο και αλμύρα αλοιμένη..
    τα κύματα σαν τα πουλιά το νου
    σου ταξιδεύουν..μέσα στην ατυχία
    σου πολύ τυχερός φαντάζεις!!
    Η θάλασσα παρηγορει...
    Ο αγέρας γαληνεύει...
    σκέψεις..και θλίψεις της στιγμής
    χάνονται στη θωριά της...
    Η ψυχή σου γίνεται πιο δυνατη
    ανάσα την ανάσα..
    αντέχει η καρδιά πολλά...
    κοίτα μπροστά και πάνε
    στου ονείρου την αστροφεγγιά
    με την καρδιά πυξίδα..

    Καλό σου απόγευμα*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Hλιαχτιδα:
    Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω,Κυρά(?),κάθε φορά που ακουμπάς τις σκέψεις μου,κάτι θα βρίσκω σε αυτά που παραθέτεις,σε ότι γράφεις να με κάνει δέσμιο των όσων,να με επαναπροσδιορίζει και να με στιγματίζει.
    Λόγια σοφίας ,απο μία ανώνυμη Ηλιαχτίδα και ότι αγγίζεις ,μια μπλεγμένη ευτυχία στην δυναστεία της ανωνυμίας σου.
    Γλυκό κρασί ο συνοδός μου,αφιερωμένο στην αισιοδοξία και τις λέξεις που μου χάρισες,ενώ η ζάλη του μυαλού με οδηγεί στον ήλιο,να σε αναζητά για μια χαλαρή κουβεντούλα.
    Οπου και αν ακουμπάς,οτι ζεις και ότι χαρίζεις να σε περιλαμβανει και να περιλαμβανεται στην ευτυχία!
    Σε ευχαριστώ!

    Ταπεινά Ονειροβάτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαργαρίτα μου,σε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια!
    Μόνο που τα λόγια σε ένα ποίημα δεν ειναι παρα μόνο εικόνες...
    Μέσα σε αυτές τις εικονίτσες που μου χάρισες βρέθηκα αντιμέτωπος ανάμεσα σε πολλές ευχούλες!
    σε ευχαριστώ,για τον γλυκό σου μονόλογο,τις ευχές και την ζεστή καρδιά που με θέλει ταξιδευτή στα ήρεμα ποτάμια της μελωδίας σου.

    Ταπεινά Ονειροβάτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ονειροβάτη μου,
    λυπάμαι που για σένα τα λόγια
    σ' ένα ποίημα είναι μόνο εικόνες!
    Εντύπωση μου κάνει...!!
    Για μένα δυστυχώς ή ευτυχώς
    είναι κάτι πολύ περισσότερο
    και πολύ πιο βαθύ!!
    Ναι,μονόλογος ομολογώ...
    Αφού έτσι τον εξέλαβες...
    ..δεν πειράζει..
    Μου συμβαίνει συχνά να μην μπορεί
    να διακρίνει κάποιος την καρδιά μου
    Σίγουρα κάνω κάτι εγώ λάθος!!
    Σ' ευχαριστώ γι αυτή σου
    την ευγένεια...συνέχισε τα
    όμορφα όνειρά σου***

    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Μαργαρίτα!

    Με παρεξήγησες Κυρά.
    Εικόνες...,από ένα τόπο που μοναχά η καρδιά ξέρει να διακοσμεί και να είναι αφέντρα.
    Λογια ψυχής, λόγια καρδιάς , εικόνες με χρώματα αισθήματα και ονειράτα κάστρα συναισθήματα.

    'Οσο για τον "μονόλογο" που ανέφερα,αυτό αφορούσε εμένα...βλέπεις δυστυχώς δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου να βρεθώ ονλίνε,να συντάξω και να απαντήσω...να ευχηθώ και να ρεμβάζω...

    Ενα τριαντάφυλλο οι ευχές μου για σένα όμορφη Κυρά και κάθε φύλλο μια ευχή,καλότυχη και ονειροσπαρμένη.

    (Παίρνω το θάρρος να σε ονομάσω φίλη μου,σε κάνω add στην λίστα φίλων...Φίλη αναμεσα σε φίλους και από εκεί να ταράζεις τα ήρεμα νερα της μελωδίας που θέλησες να τραγουδάς!)

    Ταπεινά ,Θαυμαστής σου,Ονειροβάτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τότε συχώραμε που ερμήνευσα
    λάθος τα λόγια σου!
    Κι ας δυσκολεύτηκα να τα
    πιστεύσω αλήθεια, γιατί
    καρδιά ευαίσθητη μου φάνηκε
    ότι εχεις! Και να που τελικά
    δεν έπεσα έξω!!
    Ίσως είμαι αρκετά ευάλωτη
    ετούτον τον καιρό..!
    Τιμή αληθινή για μένα φίλη
    να με ονομάσεις...
    Όμως κι εγώ στους φίλους τους
    καλούς θα σε συγκαταλέξω!!
    Όμορφο τριαντάφυλλο μου έδωσες
    στ' αλήθεια...
    κι εγώ ένα άστρο φωτεινό στα
    χέρια σου θ' αφήσω*
    Να οδηγει το δρόμο σου..
    τα βήματα τη νύχτα!!!

    Να είσαι καλά όπου και να'σαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.