Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

Αφιερωμένο Ειδικά ,σε όσους...

"Σε αγαπάω , για πάντα" ακούστηκες να λες...
Μα ο άνεμος έκλεψε τα υπόλοιπα...
"Σε αγαπάω ,για πάντα!...και ας είναι για πάντα να πονάω"
...Αυτό δεν ορκίστηκες?

Έλα να γνωριστούμε!
Ένα βλέμμα δεν είναι αρκετό!
Και μιλάμε... και γελάμε ... και παιχνιδίζουμε!

Αθώα παιχνίδια καταλήγουν σε πόθο...

Λέξεις που μας χαρίζονται ,μας κλειδώνουν μέσα τους.

Πήραμε να χρωματίζουμε τον πόθο κόκκινο και η επιθυμία έγινε φιλί.

Και φιληθήκαμε!

Λέξεις που μας χαρίζονται μας προσκαλούν στον παράδεισο που υπόσχονται!

Μαζί πήραμε να ονομάζουμε τα άστρα...Σε ένα απο αυτά δίνω το όνομα σου!

Τα χείλη που γευτήκαμε , μαγευτήκαμε και τα αφήσαμε να ριγούν το κορμί μας.

Και το κορμί , παλλακίδα στην ουτοπία του μυαλού.
Σπασμοί ηδονής σε σεντόνια έρωτα...
Και το μυαλό θέλησε να χτίζει κάστρα, να χρίζει Βασιλέα και Βασίλισσα.

Για υπηκόους έβαλες τα όνειρα και για κόλακες πήρες της λέξεις εκείνου που το φιλί σου δώρισες,το κορμί σου έταξες και τον πόθο σου έσβησε.

Και την καρδιά την φούσκωσες με όνειρα πέρα από κάθε φαντασία.

Μαζί αγοράσαμε χώρο στην ψυχή να στεγάσουμε τις αναμνήσεις που ζήσαμε και εκείνες
που θέλουμε να ζήσουμε.

Αγάπη πήρες να λες και όρισες την λέξη και την κατάσταση.
Μέσα σε αυτήν έβαλες και συναισθήματα που δεν μπορείς να τα ορίσεις.

"Σε αγαπάω",είπες και συνέχισες να πλέκεις τα όνειρα...
Κουράστηκες να πλέκεις,μα δεν θα σταματήσεις το ξέρεις.
Απλά πήρες να ζείς και λίγο το σήμερα και το σήμερα είναι ένα όνειρο με εσένα στο κέντρο του και το ταίρι σου,στην αγκαλιά σου.

"Σε αγαπάω ,Για πάντα" είπες και ότι ακούστηκε εκείνη τη παρθενική φορά,
όρκοι που σε θέλουν σε πόλεμο με τον ακόλαστο Χρόνο.

Μα έχεις τόση δύναμη...Στο τώρα κανείς δεν σε σταματάει,έχεις αυτό που θες!
Μια αγκαλιά?την έχεις , Ένα φιλί?το γεύεσαι , Τα όνειρα?τα χτίζεις τα ζείς...
Και το ταίρι σου ,δίπλα σου , να ονειροβατεί μαζί σου .

Όχι δεν είναι το ταίρι σου, λάθος , είναι η Ζωή σου...
Η καλημέρα σου,η καλησπέρα η καληνύχτα σου και τα όνειρα σου...
Η γαμημένη ανάσα σου και ο αέρας σου ...
Ότι θέλησες και δεν φαντάστηκες πως υπήρχε!

Ορκίστηκες! Ενάντια στον χρόνο...

Στον χρόνο που έχει κύματα και σε καιρό ανέμου, θέλει να σου διαβρώνει τα τοιχία του κάστρου σου,να φουρτουνιάζει την σκέψη σου,να πνίγει τα όνειρα σου και να παίζει με την αντοχή σου...

Στον χρόνο που ήρθε ,υπήρξαν μέρες που λόγια σε έκαναν και δάκρυσες !
Υπήρξαν λέξεις που γκρέμισαν ότι οι πρώτες απλόχερα έχτισαν και δεν θες να μιλήσουμε για τις πράξεις που πολιορκούσαν την γυάλινη Ακρόπολη του έρωτα σου.

Στο χρόνο που ήρθε , βάλθηκες να χορεύεις , συναρτήσει των πράξεων του και των σκέψεων αποφάσεων σου...

Αποφασίζεις , επιλέγεις , πρατεις και παραπατάς.
Μετέωρος έκπτωτος άγγελος που δεν ξέρει πως ή τι να κάνει.Έτσι αισθάνεσαι...
Και γαμώτο αυτό που πήρες να πλέκεις καταλήγει σε κουβάρι...

Κόβεις την κλωστή ,σταματάς να χτίζεις όνειρα ,αλλάζεις βελόνα...
...και βρίσκεσαι να ράβεις τις πληγές σου...

Αγάπη ακόμα και εκεί...
Αγάπη και στο τώρα,στα χρονικά της μοναξιάς σου...

...τα χείλη σου προδίδουν την σιωπή σου
και τα δάκρυα σου, είναι όνειρα που δεν θα βρουν ποτέ παράδεισο...

Όνειρα που προκαλούν την κόλαση μέσα σου.
Όνειρα που τώρα πια δεν υπάρχει μέλλον γι αυτά.
Και όπως από την γη που τα έκλεψες , στην γη τα επιστρέφεις...
Τα επιστρέφεις ή τα κλοτσάς από υπέρτατο πόνο?

Πόνο που δεν είχες φανταστεί ότι υπάρχει... Είχες?
Που δεν έχει γιατρειά , γιατί είναι μοναδικός,
όπως το ίδιο μοναδική είναι και η καρδιά σου,
που την χάρισες...
Και όλα αυτά για ένα πουγκάκι ονειρόσκονη.

Θέλεις να μιλήσεις , πολλοί θα σε ακούσουν...Εκείνος όχι...
Τρέμεις , πολλοί θα σε αγκαλιάσουν ...Εκείνος όχι...
Πολεμάς μέσα σου...Εκείνος όχι...ίσως,και εκείνος...
Πεθαίνεις...
Και ξέρεις πως κάθε ελπίδα είναι ένας ακόμα θάνατος που θα έχεις να θρηνήσεις,αν ενδώσεις να ελπίζεις...

ΓΥΡΝΑ ΓΑΜΩΤΟ , κραυγάζεις και εκείνος γυρνάει...Την Πλάτη του...
Και στην θύελλα που έπιασε σε εκείνη την βάρκα ναυαγός είσαι εσύ...
Αφήνεις τον άλλο να ταξιδεύει στα πέλαγα της νηνεμίας της ψυχής του.

Ότι θέλεις να πεις,καθώς βυθίζεσαι ,υπάρχει στα μάτια σου...
Κάποτε ήξερε να τα διαβάζει...στο τώρα φοβάται να τα αντικρίσει...
Γιατί ξέρει πως τα δάκρυα στο πρόσωπο σου είναι τα όνειρα που κάνατε παρέα.
Του προτείνεις το χέρι σου...Να σε σώσει...
Στην ψυχή σου στην βάρκα αυτή υπάρχει ακόμα χώρος και για τους δύο...
Στην ψυχή του,δεν υπάρχει χώρος για μια νέα αρχή...
Για τα δικά του όνειρα,πρέπει να πεθάνεις...Και πνίγεσαι...

Ξεριζώνεις το όνειρο η το βυθίζεις πιο πολύ μέσα σου?

Στον ίδιο χρόνο που ορκίστηκες ότι θα χτίσεις , στον ίδιο χρόνο που δεν λογάριασες
και αψήφησες , στον ίδιο χρόνο ζητάς και προσεύχεσαι να περάσει όσο πιο αναίμακτα μπορεί.
Να σε λυτρώσει...
Να μην σε προδώσει...

Χρειάζεσαι Χρόνο...


Ανήκουμε στον χρόνο...
Μα αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να τον σπαταλάμε...
Οτι σε πονάει, κλείσε το σε μια ανάμνηση και συνέχισε το ταξίδι....
Γίνε κυνηγός χωρίς θύματα και μην πράξεις ποτέ ό,τι σε κάποιους άλλους κατηγορείς.

Πολύχρωμα Όνειρα να γίνουν τα άστρα σας τις εφιαλτικές νύχτες που θέλουν να είναι αποτέλεσμα του χωρισμό σας.
Στον χωρισμό της Ζωή σας από την "Ζωή" σας...
Άλλα τόσα όμορφα όνειρα στέλνω να γίνουν σεντόνι σας τις εφιαλτικές νύχτες της μοναξιάς σας!

Μα πριν ονειρευτούμε,όλοι μας,
προτείνω να μάθουμε να ζούμε,
με ότι έχουμε ,
ίσως τελικά αυτό να μας χρειάζεται πιο πολύ...
Ευχές!

Αφιερωμένο στην Αναστασία
αλλά και στον Χρόνο
και σε όσους είχαν το θάρρος να κάνουν Όνειρα!

8 σχόλια:

  1. Τα δάκρυα στέρεψαν μα η καρδιά ακόμα αιμορραγεί....δεν θα πάψει ποτέ να πονά για όσο το φως θα βυθίζεται στο σκοτάδι...θα πονά.
    Δεν αγγίζω το χρόνο, δεν απλώνω τα χέρια..φοβάμαι, όσα έφυγαν κι όσα δεν ήρθανε ακόμα.
    Φοβάμαι την άδεια αγκαλιά μου, το κρύο άγγιγμα της νύχτας, απλώνεται και με τυλίγει, με απορροφά και δεν έχω την δύναμη να ανοίξω τα μάτια...κοίταξε με μια μουδιασμένη φιγούρα είμαι, κοίταξε τη θλίψη που θολώνει το βλέμμα μου, τρέχει στα μάγουλα μου, μια πορεία που δεν έχω την δύναμη να σταματήσω.
    Κοίταξε με, δεν ζητώ τίποτε άλλο, ένα φως να μην χάσω ξανά το δρόμο....


    σ'ευχαριστώ...πολύ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να προσέχεις Κυρά...
    Άσε το χρόνο να σε τυλίξει...
    Ποτέ δεν κλείνει τελείως μια πληγή...
    Πάντα ένα σημάδι θα μας θυμίζει και θα μας πονά...
    Το ίδιο πολύ όπως τότε...
    Ορκιστήκαμε...
    Ασε τον χρόνο να σε τυλίξει...
    Στην αγκαλιά του θα μάθεις πως τα χρώματα που έπλασες τα όνειρα,γρήγορα ξεβάφουν...
    Πάψε.
    Να το πεις στην καρδιά σου.
    Πάψε να πονάς , μάθε να ζεις , ξανά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ..Τόσες εικόνες..
    Ο χρόνος, υπήρχε πριν από εμένα, θα υπάρχει και μετά από εμένα.
    Φίλος ή εχθρός μου εγώ το αποφασίζω, μα οι δικές του προθέσεις είναι ειρηνικές.
    Ο χρόνος είναι που μπορεί να στα πάρει όλα, να κυλήσει γρήγορα κάτω από τα πόδια σου και να μη καταλάβεις τίποτα.. γιατί εσύ τον άφησες.
    Ο χρόνος μπορεί με το πέρασμα του να απαλύνει τον πόνο και να ξημερώσει για σένα κάτι που δε ξέρεις πως κρύβεται στη στροφή και σε περιμένει.
    Ο χρόνος δεν έχει πίσω,
    έχει μόνο μπροστά.
    Εμείς διαλέγουμε που θέλουμε να ανήκουμε.
    Και το σήμερα είναι τόσο όμορφο..!

    Πολλά φιλιά καλέ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πανέμορφο Ονειροβάτη! Έχεις έναν μοναδικό τρόπο να ξεδιπλώνεις το κουβάρι των σκέψεών σου και να μας το χαρίζεις σαν πλεκτό εικόνων και κινήσεων! Σα να είδα ταινία! Καλό σου καλοκαίρι και να περνάς καλά όπου και αν είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ωραίο Ονειροβάτη. Σαν να σε ακούω να παραμιλάς αυτό ,

    “Να είπα ότι θα ήταν καλύτερα να τρέξω ξοπίσω από αυτό που αγαπώ, μα αν δεν έχω πόδια;
    Να είπα να αγκαλιάσω αυτό που αγαπώ, μα αν δεν έχω χέρια;
    Να είπα να φωνάξω σ’ αγαπώ, σε αυτό που αγαπώ ,μα αν δεν έχω φωνή;
    Να είπα να χαρίσω την καρδιά μου, σε αυτό που αγαπώ, μα αν δεν έχω καρδιά;”

    Έλα ξύπνα ονειροβατείς πάλι, τα έχεις όλα, τα μπορείς όλα!!

    Καλημέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ηλιαχτίδα μου...
    Καλή μου Ηλιαχτίδα!

    Ο χρόνος έχει ότι ποθούμε!!!
    Και χρόνο θέλουμε...
    Να μην κρυβόμαστε μέσα του...
    Μα να περπατάμε μαζί του...

    Όνειρα!

    Ταπεινά Ο*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ηλία μου!!!

    "Ηλία ζούμε για να σε ακούμε!!!"
    Και εσύ λές: "Ωραία Ζωή κάνετε!"

    Χεχε,Ωραία είναι!!!
    Καλοκαιράκι ξεκίνησε και μας έφυγες μακριά!!!
    Αλλά και από εκεί πάλι μας προσέχεις!!!
    Ευχές να περάσεις όμορφα,όσο η καρδιά σου επιθυμεί!!
    Και αν θέλει πολύ,να το ζήσεις σε ευτυχία!!!

    Ονειρα να έχεις γα οδηγό
    και τον χρόνο στο πλευρό σου!!!

    Ταπεινά Ο *

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλώς ήρθες στη Χώρα μου σιδερά!!!

    Βλέπω πήρες από τα καλύτερα κράματα και πήρες να χτίζεις!!!

    Τα έχουμε όλα,τα μπορούμε όλα!!!

    Και η καρδιά είναι μεγάλη!!!
    ¨οσο και να χαρίσουμε πάντα θα φουσκώνει και πάντα δική μας θα είναι...
    Και εκεί που την χαρίσαμε την χαρίσαμε...
    Και αν πονέσαμε πονέσαμε...
    Μα πάντα θα περπατάμε ,ακόμα και αν τρέξαμε!!!

    Ονειρα*

    Ταπεινά Ο*

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.