Γιατί έτσι ήταν,έτσι θα είναι...

Μακάρι να είχα ένα τετράδιο την ώρα του στοχασμού να καταγράφω ιδέες ,θέλω και ονειράτα.
Όσα η ψυχή θέλει να κουβεντιάζει βρίσκονται εκεί σε αυτούς τούς στοχασμούς,άλλοτε μοναχικούς,άλλοτε κατόπιν κάποιας κουβέντας.

Βλέπεις,μερικές βόλτες από τον Άλιμο στο Χολαργό μεταμορφώνονται σε έναν πολύ όμορφο μονόλογο και ειδικά όταν μπλεχτεί στην μέση η κίνηση,αυτός ο μονόλογος γίνεται ένα κουβάρι απόψεων στοχασμών και πόθων.
Συνήθως απολαμβάνω την διαδρομή,άλλες φορές απλά συνομιλώ με φίλους στο κινητό,μα είναι φορές που το μυαλό δεν αφήνει περιθώρια και βουλιάζει και θέλει να χάνεται.

Σήμερα έτυχε να καταπιαστώ με τις επιλογές.
Η Ζωή είναι γεμάτη από επιλογές,κάθε λεπτό,ακόμα χειρότερα κάθε στιγμή είναι μια άρνηση η μια αποδοχή,ίσως και μια βουβή απραγία, επιλογής.

Έχουμε την δύναμη της επιλογής και αυτό ίσως να είναι και το μεγαλύτερο χάρισμα στην ζωή ενός ανθρώπου.
Ακόμα και τα όνειρα απαγκιστρωμένα από επιλογές είναι,ακόμα και το χρώμα που έχουν,το όραμα που τα περικλειίουμε,ο τόπος και ο χρόνος, επιλογή μας είναι.
Και οι αναμνήσεις ,αποτελέσματα-καταλήξεις παλαιότερων επιλογών είναι.

Επιλογές,Ζωή γεμάτη από δαύτες,κάθε μια να οδηγεί στο δικό της σοκάκι και στο δικό της τέρμα και εκεί στην αρχή του τέλους να υπάρχουν εκατομμύρια άλλες να πάρουν την σκυτάλη.

Υπάρχουν όμως στιγμές που μια επιλογή απαιτεί (και γίνεται) απόφαση.

Σε αυτά τα κομβικά σημεία στην ζωή ενός ανθρώπου, η σκέψη είναι ο μονόδρομος που οδηγεί στην λύση,ενώ η συζήτηση ενδέχεται να χαθεί σε μια διασταύρωση απόψεων.

Σε αυτό το κομβικό σημείο λοιπόν,της ζωής μου,οι αποφάσεις μου θα με οδηγήσουν με την σειρά τους διαδοχικά σε άλλες.
Τους τελευταίους μήνες απολαμβάνω πράγματα που ορκίζομαι δεν πίστευα ότι υπάρχουν και υπάρχουν και συναισθήματα που είναι παντελώς πρωτόγνωρα.

Ο χρόνος με θέλει να τακτοποιώ την ζωή μου και είναι εκείνος που θέλει να ηρεμεί και να τακτοποιεί την ψυχή μου.
Κατάφερα από ένα τηλέφωνο να πώ το "σε αγαπάω" σε ανθρώπους που το είχα ανάγκη να ακουστεί γιατί το νιώθω και όταν βρεθήκαμε κοντά τους το έδειξα.
Κατάφερα να αποδεχτώ ανθρώπους που θέλησα να πιστεύω πως κοιμούνται σκεπασμένοι με το πέπλο της μιζέριας και αγκάλιασα ανθρώπους που χρόνια πριν τους θεωρούσα μαλάκες και τους έκοβα.
Κατάφερα να στηρίξω ανθρώπους που είχαν ανάγκη από στήριγμα και έμαθα να ακούω τους φίλους μου και όχι μόνο να μιλάω.
Κατάφερα να γνωρίσω τον εαυτό μου καλύτερα από ποτέ και έτσι κατάφερα να γνωρίσω τον εαυτό μου και σε άλλους,απλό άνθρωπο και όχι πολύπλοκο ιστό αράχνης.

Κατάφερα να αποδεχτώ ότι κάνω πράγματα επειδή μπορώ και όχι επειδή πρέπει.
Έταξα στην ζωή μου να μην ξανακάνω πράγματα επειδή πρέπει και αυτό γιατί μπορώ να το κάνω αυτό.

Ευτυχισμένος με ότι κάνω ,συναρτήσει των επιλογών μου,ήρθε η ώρα που οι επιλογές θα χαθούν στον ορισμό αποφάσεων.

Κάτοχος διπλώματος Ανθυποπλοιάρχου Εμπορικού Ναυτικού(το πήρα το άτιμο το πτυχίο,αλλά δεν θα το κρεμάσω!!!) πρέπει να αποφασίσω με σειρά προτεραιότητας ποιες από τις τρεις επιλογές να διαλέξω σαν πρώτη.

Καμία δεν πρέπει,να διαλέξω την πρώτη πρέπει και αυτό με θέλει λιγουλάκι ναυαγό.

Ακτοπλοία επαγγελματικό ταξιδάκι εξαμήνου?Στρατός? Η διακοπές στην Ίμπιζα Summer 2008?

Όλα μπορούν να γίνουν και όλα θα γίνουν,η σειρά προτεραιότητας με αγχώνει και όσο το συζητώ απόφαση ξεκάθαρη δεν παίρνω...

Καμία επιλογή δεν είναι καταστροφική,αρκεί να υπάρχει και λίγη θετικότητα την ώρα της απόφασης και στην διάρκεια της ζωής...

Να είστε καλά με γεύση Ζωής και άρωμα άνοιξης!!!

Summer 2008 incoming!!!Doors Open for every One!!!