Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

...Απο την Καρδιά μου...

Από παιδί έμαθα να κάνω όνειρα...
Τόσα πολλά και τόσο μεγάλα , όσα μπορεί η Καρδιά μου να χωρέσει...
Αναμνήσεις πήρα να ονομάζω τα εκπληρωμένα και Θέλω όσα δεν πρόλαβαν ή δεν βιάζονται να εκπληρωθούν...

Η καρδιά μου...ένα πουγκάκι από παιχνιδιάρικα όνειρα...
Πολύχρωμα και όμορφα,γεμάτο αγάπη,φτιαγμένα από την καλύτερη ονειρόσκονη.

Χρόνια και Χρόνια το πουγκάκι παρέμενε ανοιχτό...

Κάτω από τον απέραντο Ήλιο,
στο κέντρο της δίνης του Ανέμου,
στην γλυκιά της νύχτας Αμαρτία,
στο βάθρο της ομορφιάς της Ζωής,
....
εκεί είχα τοποθετήσει το πουγκάκι αυτό,
την Καρδιά μου.

Λίγα Χρόνια πριν,σταμάτησα να ονειρεύομαι και πιάστηκα να πολεμώ την Κρίση.
Την Κρίση των Σχέσεων...
Μήνες πριν αυτή η Κρίση έπαψε να υφίσταται,όπως και ένας αρραβώνας...


Στο πουγκάκι αυτό που λέγεται Καρδιά,
θέλησα να χωρέσω την θλίψη του ύστερα , με την κατάθλιψη της Μοναξιάς και έβαψα τα όνειρα Μαύρα,στο χρώμα της απελπισμένης Συνήθειας των σχέσεων.

Η Επόμενη Μέρα δεν ήθελε να ξημερώνει...
Γυμνή και Μόνη.
Θλιμμένη και Απελπισμένη.
Με άρωμα περίσσιου Καπνού και Δακρύων..
Μα όλα αυτά αφήνονται και κοιμούνται στο παρελθόν...
Και αν κάποτε ξυπνούν από το λήθαργο
είναι άκακες και πράες
αναμνήσεις....


...Δύο Μήνες Πρίν...
Η Ζωή θέλησε και πάλι να μου χαμογελάσει...
Για ένα χρόνο πάλευα...
Απο το απόλυτο μηδέν
με υπομονή,επιμονή και προσευχή
βρέθηκα και πάλι να απολαμβάνω
να γεύομαι και να περπατω
ΝΑ ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ
ΠΟΥ ΠΑΩ
ΤΙ ΘΕΛΩ
μα πάνω από όλα
ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

και πάλι!!!



Ευχαριστούσα την Ζωή που με ένταξε και πάλι μέσα της,
υποκλίθηκα στον ατέρμονα Χρόνο
και χάρησα το Χαμογελο μου στα νέα μου όνειρα...

Κανείς δεν ήταν δυνατόν να με σταματήσει να γεύομαι την ευτυχία...
Ο θεός δεν μπορόυσε να την αποτρέψει να σχηματίζεται στα Χείλη μου...
Και ο Θάνατος,άνηκε στην Ζωή μου,παρα μόνο σαν λέξη...


Κανείς...
Και Κανένας δεν μπορούσε να με Σταματήσει...
Μα για μια στιγμή...
Γνώρισα και πάλι την Καρδιά μου...

Ένα Νοσοκομείο μου έμαθε πως εκείνη μπορούσε να σταματήσει
και να με σταματήσει.
Ένα Νοσοκομείο μου έμαθε πως ο Θάνατος δεν είναι απλά μια λέξη
αλλά μια καρδιά που σβήνει στο διπλανό κρεβάτι
της Εντατικής
και ένας άνθρωπος που μπαίνει στην Χωρα των Αναμνήσεων
και διαφεντεύει απο εκεί.

Με Πόνο στο στήθος
με ελάχιστους παλμούς
Δίχως Ανάσα
με υποστήριξη οξυγόνου
Χωρίς αίσθηση
στα ανύπαρκτα όνειρα τησ Ναρκωσης
βρέθηκα

...
σε αφιλόξενο κρεβάτι
...
ειδα

...
Την Ζωή να Παλεύει
να
Ζήσει

...


¨Οτι έζησα δεν χωράει στην Χώρα της Συνείδησης...

Είναι τόσο μεγάλο που αν το καλοσκεφτείς νομίζεις πως είναι Ονειρο
η μάλλον κάποιος φοβερός Εφιαλτης...

Χτυπάνε τα πλήκτρα σε αυτήν την ανάρτηση
μα ο νους μου χάνεται σε εκατομύρια εικόνες...

Καλως σας βρήκα Και Πάλι!!!
Επέστρεψα και εγώ...
Αυτές οι "Διακοπές" θα είναι αξέχαστες!!!

Σας Χρωστάω Κάτι.

Ένα μεγάλο Ευχαριστώ.
Που είστε Φίλοι Μου
Απο την Καρδιά μου
που την ευχαριστώ
που χτυπάει για Μένα
και δεν με Χάρησε
...

Στην Ανάμνηση...


ΝΑ είστε όλοι Καλά
Ευχές απο την Καρδιά μου!
Θα τα πούμε!



9 σχόλια:

  1. Καλέ μου oneiro-vati νομίζω πως οι λέξεις θα με προδώσουν.
    Δεν αρκούν,
    Φτωχές και ασήμαντες να εκφράσουν αυτό που μέσα μου γίνεται.
    Η καρδιά σου θα ζει και θα σε θυμάται πάντα,
    Ακόμα όταν για λίγο, για τόσο δα,
    Χάσει τον ρυθμό της,
    Θα υπάρχει εκεί η δική μας καρδιά να σου γνέφει πως θα είμαστε
    Πάντοτε εδώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόνεσες πολύ καλέ μου!!
    Σε νιώθω.. το καταλαβαίνω.. μα..
    οι καρδιές όταν ραγίσουν..
    αποκτούν την αληθινή τους υπόσταση!
    Σα να περνούν από σχολείο και γίνονται αληθινές.. εύκαμπτες..μαλακές..ευαίσθητες.. μαθαίνουν να αγαπούν
    χωρίς να σκέφτονται το κόστος!!
    Τώρα είσαι καλά, είσαι γερός, άφησε πίσω τα λάθη, τον πόνο και δώσε στη ζωή..το πιο όμορφο χαμόγελο που έχεις..μη χάνεις την πίστη σου.. και συνέχισε να ονειρεύεσαι καλέ μου..

    Να προσέχεις***

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ονειροβάτη μου, καλέ μου.
    Μάτωσε η ψυχή μου σαν μου το πες, το ξέρεις..
    Θέλω να είσαι καλά, η καρδιά σου απέδειξε πόσο δυνατή είναι.
    Σειρά σου τώρα!
    Να προσέχεις τον εαυτό σου, είμαι δίπλα σου σε οτι χρειαστείς, το ξέρεις.
    Μη διστάσεις να απλώσεις το χέρι, σε περιμένει ήδη το δικό μου.

    Μεγάλη αγκαλιά να μπεις μέσα και πολλές ηλιαχτίδες να σε ξυπνήσουν το πρωι.

    Καληνύχτα καλέ μου φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. διαβαζοντας την αναρτηση σου θυμηθηκα πως ειναι να πιστευεις στα θαυματα...!
    να εισαι γερος και δυνατος ονειροβατη!
    περασες κατι που σε εκανε να αναθεωρησεις πολλα ετσι δεν ειναι...;
    να θυμασαι η υγεια ειναι το σημαντικοτερο αγαθο και μετα ερχονται ολα τα υπολοιπα...
    τωρα μπορεις να ονειρευεσαι χωρις φοβο γιατι ξερεις...εμαθες!
    πραγματικα ευχομαι με την καρδια μου να εισαι παντα καλα!
    μια νεραιδενια καλησπερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η καρδιά σου καλέ μου θα χτυπάει για πολλά πολλά πολλά χρόνια ακόμη!
    Να την προσέχεις θέλει μόνο!
    Τίποτα μα τίποτα δεν είναι δεδομένο σε αυτή τη ζώη...Γεύσου κάθε στιγμή της...
    Το αξίζεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "...Η μνήμη διαρκεί πιο πολύ απ' τη ζωή, γι' αυτό τίποτα δε διαρκεί όσο η απουσία..."... αλλά να θυμάσαι πως όταν η ψυχή δεν έχει χαρακιές, δε βρίσκει δρόμο να τρέξει μέσα της ο καημός του άλλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έχεις πρόσκληση να παίξεις!!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΕ,
    ΠΡΙΝ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΣΕ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ!ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΙ.ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ, ΟΜΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΘΥΜΩΣΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣE ΛΕΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΕ ΕΝΑΝ ΔΙΑΒΟΛΟ.ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΘΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙΣ ΒΑΡΙΑ ΚΙ ΕΣΥ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΕΣ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕΣ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΛΕΞΗ.ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΕΧΑΝΕΣ ΤΗ ΛΑΜΨΗ ΣΟΥ ΟΣΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΧΑΘΗΚΑΝ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΙ ΕΠΕΣΕΣ ΣΤΟ ΧΩΜΑ . ΕΤΑΞΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΣΠΡΑ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΡΙΞΕ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΜΠΩ ΟΠΩΣ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΦΥΓΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΙ ΛΕΞΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΜΕ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΟΥ ΠΗΡΕ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΑ ΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥ ΕΠΕΣΑ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΚΛΕΓΟΝΤΑΣ . ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΕΠΕΣΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΣΟΥ ΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΟΥ "ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ".ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΕ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ,ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ,ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ,ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΣΤΗ ΖΩΗ!
    ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΑΓΓΕΛΕ ΜΟΥ,ΕΙΣΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιατί αργείς….
    Τα αστέρια άρχισαν να πέφτουν,
    Θα χάσεις τις ευχές σου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.