Τρίτη 15 Ιουλίου 2008

Έλα...

... .... ..... ...... ........
Για χρώματα κλέβεις αυτά του ουρανού πριν να κρυφτεί ο Ήλιος...
Και θέλεις να τρέχεις από φανάρι σε φανάρι σε δρόμους άδειους,γνωστούς και μεγάλους...
Και θέλεις να τραγουδάς,μουσική που δεν έχει στίχο και να βυθίζεσαι στο παραλήρημα που αυτή σε φιλεύει...


Και εκεί που τρέχεις,οδηγείς,παρατηρείς και ακούς...
σταματάς και χάνεσαι...βυθίζεσαι και ονειροβατείς...
και όμως...πιο κοντά στο αληθινό όσο ποτέ...
πήρες να περπατάς στην δική σου Χώρα...

Όλα μυρίζουν όμορφα!!!
Και Εδώ και Εκεί,στο τώρα!!!
Η σκέψη σου σε βυθίζει σε μέρη που η καρδιά σου ανθίζει λουλούδια
άνθη που με κόπο φύτεψες,
και που με υπομονή περίμενες να μεγαλώσουν
μέχρι αυτήν,τούτη τη μέρα...
Και η ψυχή μια θάλασσα σε εκστατική νηνεμία...
περιμένει να γράψεις πάνω της το όνομα σου...

Πήρες τον πόνο του χθες και τον ονόμασες κόπο.
Πήρες την θλίψη του χθες και την ονόμασες υπομονή.
Πήρες το όνειρο του χθες και το ονόμασες ελπίδα.
Τα έκανες χώμα και σκέπασες τα όσα ήθελες στον χρόνο να φυτέψεις...
Και ότι περισσεψε...
Το σκόρπισες σαν άνεμο να παλέψει ενάντια σε εκείνον που προκαλούσε τη φουρτούνα...
Και περίμενες!!!Και περίμενες!!!Και περίμενες!!!
Και τα πότιζες με δάκρυα...και αίμα...και ιδρώτα...


Πόσα πήρες και τίποτα δεν κράτησες?
Γιατί τίποτα δεν ήταν δικό σου!!!
Μα ότι σου άνηκε,καρδιά δική σου,
όνειρα δικά σου,πάλι δικά σου δεν γίναν!?!
Καιρός να γευθείς τα όσα πάσχισες!!!
Εμπρός λοιπόν!!!Έλα!!!

"Περπατάω!!!", σκέφτεσαι!!!
Πόσο παιδί ήμουν τότε που μπουσουλούσα...
"Νιώθω!!!", σκέφτεσαι!!!
Πόσο μουδιασμένος , παράλυτος υπήρξα...
¨Ακούω!!!" , σκέφτεσαι!!!
Τα ερεθίσματα που δεν άφηνα να με ταξιδέψουν...
"Δεν μπορεί,Ονειρέυομαι!!!" , σκέφτεσαι !!!
Όνειρα που δεν ήθελες να πάρεις πινέλο να ζωγραφίζεις...
Όνειρα που δεν ήξερες πως υπάρχουν...
Όνειρα νέα...Πολύχρωμα που θέλουν να ναρκώνουν το μυαλό!!!
"Γελάω!!!" , σκέφτεσαι!!!
Με αυτά που έζησα,τα μεγάλα που ήτανε μικρά και με αυτά
τα πραγματικά μεγάλα και όμορφα που πρόκειται να ζήσεις!!!

Γιατί δεν υπάρχει πόνος που να μπορεί να σε αγγίξει...
Γιατί δεν υπάρχει παγίδα που να μπορεί να σε φυλακίσει...
Γιατί είσαι ελεύθερος και ελεύθερος θα είσαι...
Γιατί δεν υπάρχουν πάθη,παρά μόνο πόθος...
Γιατί δεν υπάρχουν λάθη ...
και αν υπάρχουν ίσως να ήταν η εμμονή σου ,το μόνο λάθος...

Η φιγούρα στο χθές , άνθρωπος στο σήμερα...
Η στάχτη στο χθες , φτερά στο σήμερα...
Ο τραγωδός στο χθες , θεός στο σήμερα...

"Η ηρεμία πριν την καταιγίδα!!!" σκέφτεσαι!!!
Η ηρεμία που είχες τόσο ανάγκη...
Αντέχεις καρδιά?
Στην καταιγίδα που θέλει να έρχεται αν νιώθεις πως πνίγεσαι μην φοβηθείς...
Καμιά καρδιά δεν πέθανε από αγνή,καθάρια ευτυχία!!!

Η ζωή έχει τον τρόπο της και αν τυφλοί,θα μας μιλήσει ...
Και αν παράλυτοι θα μας χορέψει...
Και αν κουφοί , θα μας δείξει...

Όσα δεν έχουμε τον ψυχισμό να δεχτούμε και τα εμποδίζουμε να έρθουν!!!

Υπάρχει χρώμα σε αυτή τη γη!!!
Πιάνεις πινέλο?Έλα να ζωγραφίσουμε!!!
Σε αυτό το καμβά ζωγραφίζουμε λουλούδια και σε αυτόν τον αγρό
η ευτυχία που θέλει να βασιλεύει,είναι ότι και ο μάγιστρος Ήλιος!!!
Πραγματικότητα!

1 σχόλιο:

  1. Παραπαίω ανάμεσα στις λέξεις,
    ακροβατώ στην αίσθηση της νύχτας,
    με τυλίγει σαν πέπλο.
    Κλείνω τα μάτια κ ακούω τα λόγια σου
    να χρωματίζουν τις στιγμές μου.
    Για ακόμη μια φορά με μαγεύεις !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.