Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Στιγμές...

Λένε πως η ευτυχία ειναι στιγμές,εικόνες με υπέροχο φόντο,που θέλει η ψυχή να ζωγραφίζει,εικόνες που αποτελούν το σημείο εκκίνησης της διαπλοκής των γεγονότων,πριν,μετά,αργότερα απο εκείνη την στιγμή,την τότε χρονική περίοδο...

Στιγμές μοναξιάς,αναζητουν την γαλήνη στις στιγμές ευτυχίας...Αναπολούν μεγαλεία,τα καθιστούν σπουδαία και σου χαρίζουν ένα πεπλο θλίψης,χαράς και ίσως λιγακι απο ένα δάκρυ απόγνωσης,στο τέλος των όσων διαδραματίστηκαν στο τέλος της θύμησης...

Σκέψεις,ατελείωτες σκέψεις,άλλοτε καλές και άλλοτε κακές,θλιμένες αλλα και χαρούμενες,όλες τους προσπαθούν να παρουν την θέση τουσ στο μυαλό,ένας ιστός και η φωτία να φαντάζει απειλητική αλλά απούσα...

Τα πρώτα βήματα,κάθε βήμα και πιο δύσκολο,ολοένα και πιο μακρία,κάθε βήμα φαντάζει μια νέα αρχή,αλλά σε εκείνο τον ιστό το θύμα είσαι εσύ,ενώ ο θύτης ίσως και να πλέκει τον νέο ιστό αλλου...ισως και όχι...

Τίποτα δεν φαντάζει ίδιο,πράγματα που ήταν απαγορευμένα και τωρα είνα στην λίστα των ελευθερίων φαινονται να μην σε γεμίζουν...φαίνοντα άχαρα και όμως είναι εκεί για σένα,ζείς το παρόν στα βήματα του παρελθόντος και αυτό το ταξιδάκι φαντάζει γνώριμο και όμως τόσο μοναχικό...

Φοβάσαι να αντικρύσεις την επόμενη μέρα ,φοβάσαι να ανοιχτείσ,φοβάσαι να ξαναγίνεις ένα με τον εαυτό σου,ίσως γιάτι το μισό,ίσως τελικα και ολόκληρο το είναι σου να το δώρισες σε κατι που χάθηκε,η καλύτερα σε κάτι που απλά μετακομισε σε νέα προσφορη γή,ανοιξε τα φτερά του και πεταξε μακριά παίρνωντας μαζι του και τα δικά σου...

Κάθε τραγούδι συνδέεται μαζι σου,η ίσως εσύ να το κάνεις...παραξενος ο έρωτας,τα συναισθηματα του,το άρωμα του,το καταστροφικό του τέλος,η επόμενη μέρα...

Τίποτα δεν θυμίζει αυτο που αγαπήσαμε κάποτε,τίποτα παρα μόνο εκείνες οι στιγμες ευτυχίας που κλέψαμε απο εκείνη την ιστορία...
Τίποτα πια δεν θυμίζει αυτο που με έκανε να χαίρομαι,να έχει η επόμενη μέρα μια αξία, ένα στόχο,ένα λόγο να πει μία καλημέρα,την προσμονή για αγκαλία...

Τίποτα δεν ειναι το ίδιο,μάτια που αγαπήθηκαν,προσωπάκι φωτεινό,φανταζει ο δαιμονας της ψυχής μου και η γλύκα των ματιών σου η τρικυμία που με θέλει ναυαγό...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.